کلید تبدیل برای روشن و خاموش کردن یک لامپ یا یک گروه لامپ از دو نقطه، مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا برای راهروها، راه پله ها، اتاق های دو در و سالن های بزرگ که خروجی های مختلف دارند و نیز واحدهای مسکونی استفاده می شود. این کلید سه کنتاکت دارد که یک کنتاکت آن مشترک و با یکی از دو کنتاکت دیگر در تماس است.طریقه اتصال کلید تبدیل:
دقت کنید وقتی در یک مسیر تبدیل کار می کنیم، دو سر را تبدیل می گذاریم. سیم فاز خارج شده از جعبه فیوز مینیاتوری را به کنتاکت مشترک یکی از کلید تبدیل ها وصل می کنیم ( هر کلید تبدیل یک کنتاکت مشترک که با P هم نمایش داده می شود و دو کنتاکت غیر مشترک دارد) . وقتی سیم فاز را به کنتاکت مشترک وصل کردیم(معمولا پیچ مشترک روی کلید به رنگ قرمز می باشد )، از دو کنتاکت غیر مشترک دو سیم برگشتی به دو کنتاکت غیر مشترک کلید تبدیل دوم می کشیم. کار تقریبا تمام است حالا از کنتاکت مشترک کلید تبدیل دوم یه فاز می کشیم به ترمینال سرپیچ چراغ و در نهایت نول رو هم مستقیم به سر ترمینال دوم چراغ وصل می کنیم. شکل های زیر شمای فنی، شمای تک خطی و شمای مسیر جریان مدار الکتریکی کلید تبدیل را نشان می دهد.
ممکن است در محیط کار با نوعی کلید تبدیل مواجه شوید که در آن علی رغم اینکه در مصرف سیم صرفه جویی می شود، اما به هیچ عنوان روشی ایمن، علمی و فنی نیست و طبق مقررات ملی ساختمان این روش قانونی نیست. در این روش سیم فاز و سیم نول به ترمینال های غیر مشترک دو کلید متصل شده است و ترمینال های مشترک این دو کلید به دو سر لامپ اتصال داده می شود. ممکن است در مداری سیم فاز اشتباها به یکی از دو کنتاکت غیر مشترک کلید تبدیل وصل می شود. در این صورت در عملکرد مدار اختلال ایجاد می‌شود. این اختلال به این صورت است که در صورتی که کلید 1 در حالت یک باشد، کلید دوم می‌تواند لامپ را روشن و خاموش کند. اما اگر کلید 1 در حالت دو باشد، کلید دوم به هیچ عنوان توانایی کنترل لامپ را ندارد.پس در هنگام کار حتما به این نکات توجه داشته باشید.
){kind=link}